Παρασκευή 11 Σεπτεμβρίου 2009

Οι "Τουρκολάγνοι" της ΝΕΤ



Οἱ «Τουρκολάγνοι» τῆς ΝΕΤ


















Πρὶν ἀπὸ λίγο καιρὸ εἶχα γράψει
( http://vraveiontiskouradas.blogspot.com/2009/06/uzleme-pandeli-httpvraveiontiskouradas.html) ὃτι πληρώνουμε τὴν ΝΕΤ γιὰ νὰ μᾶς εἰσαγάγει στὴν τουρκικὴ μαγειρικὴ τῶν "δῆθεν" τουρκικῶν συνταγῶν .
(φωτογραφία ἀπὸ τὴν ἐκπομπὴ τῆς ΝΕΤ)


Σήμερα 11.9.09 καὶ ὣρα 14.40 ἔρχονται καὶ πάλι οἰ ἴδιοι “τουρκολάγνοι” συντελεστὲς τῆς ἐκπομπῆς «τὸ νηστικὸ ἀρκούδι» νὰ μεταδώσουν τὴν συνταγὴ «οὐζλεμὲ» (uzleme) (Κατσικάκι μὲ ρύζι,ρεβύθια καὶ σταφίδες), γιὰ τρίτη συνεχὴ φορὰ,γιὰ νὰ τὴν ἐμπεδώσουμε καλύτερα καὶ νὰ μᾶς μείνει καὶ κάτι βρὲ ἀδελφὲ.
Ἡ πρώτη στὶς 20/3/09 ἡ δεύτερη στὶς 18/6/09 καὶ ἡ Τρίτη σήμερα.
Τὶ θὰ γίνει μὲ ‘σᾶς ὠρὲ καλόπαιδα;
Ἡ γιαγιὰ μου ποὺ δὲν πῆγε ποτὲ της στὴν Πόλη καὶ ουδέποτε ἦλθε σὲ ἐπαφὴ μὲ τοὺς πρόσφυγες συμπατριῶτες μας ἀπὸ τὴν Μικρὰ Ἀσία, πάντα μαγείρευε κατσικάκι μὲ ρεβύθια,σταφίδες καὶ ρύζι. Ποῦ τὶς βρῆκαν οἱ νομάδες Τουρανοὶ (τοῦρκοι)τὶς σταφίδες γιὰ νὰ μαγειρέψουν;


Μᾶς δουλεύετε;
Ποῦ εἶναι αὐτὸς ὁ καλὸς συνέλληνας συνεργάτης-μάγειρας τοὺ "Νηστικοῦ Ἀρκουδιοῦ", Στρατὴς Πανάγος, νὰ τοὺς δώσει τὰ φῶτα του, μιᾶς καὶ ἐπιμένει πάντα Ἑλληνικὰ στὴν μαγειρικὴ του ;



(ἀπὸ τὸ βιβλίο τοῦ Στρατὴ Π. Πανάγου «Βορειοανατολικὰ τῆς γεύσης» )



«Μυτηλιναίων Αἰγιαλὸς»

Τὰ παράλια ἀπέναντι άπὸ τήν Λέσβο, ἀπὸ τὸ Ἀδραμύτι μέχρι κάτω τὸ Ντικελὶ , ὀνομαζόταν Μυτηλιναίων Αἰγιαλὸς. Γιατὶ οἱ Μυτηλινιοὶ εἶχαν καὶ ἀπέναντι γῆ δικὴ τους καὶ ἀνεπτυγμένο ἐμπόριο μέχρι τὸ ’22.......... Ἀντικρίζω τὰ παράλια κάθε ποὺ ξημερώνει ὁ Θεὸς τὴ μέρα καὶ γίνομαι....Τοῦρκος ὃταν ἀκούω κάποιους ἐξηπνάκηδες νὰ μιλᾶνε γιὰ... τουρκικὴ κουζίνα. Ἓνα λεπτάκι σᾶς παρακαλῶ: Γιὰ νὰ ΄χεις «ἑστία» καὶ νὰ μαγειρεύεις πρέπει νὰ ΄χεις σπίτι. Γιὰ νὰ ἔχεις σπίτι καὶ νὰ προμηθεύσαι διάφορα ὑλικὰ καὶ νὰ πειραματίζεσαι σὲ συνταγὲς, τὸ σπίτι σου πρέπει νὰ ἀνήκει μαζὶ μὲ ἄλλα σὲ μιὰ κοινωνία. Γιὰ νὰ ὑπάρχει κοινωνία ὀργανωμένη πρέπει νὰ ὑπάρχει κράτος.................. Τὰ «καρντάσια» μας οἱ Τοῦρκοι
πρωτοεμφανίζονται στὸ πρόσωπο τῆς Ἱστορίας ὡς νομαδικὸς πληθυσμὸς γύρω στὸ 1200 μ.Χ. Προσέξτε:1200 ΜΕΤΑ ΧΡΙΣΤΟΝ & ΝΟΜΑΔΕΣ, ποὺ σημαίνει τὸ σπίτι τους ἦταν τομάρια ποὺ ἔγδερναν ἀπὸ τὰ ζῶα ποὺ σκότωναν γιὰ νὰ φᾶνε.
Αὐτὲς εἶναι οἱ ρίζες τῆς περίφημης τουρκικῆς κουζίνας.
Ἔμαθαν περὶ «κουζίνας» καὶ γαστρονομίας «καθ’ ὁδὸν» ἀπὸ τοὺς λαοὺς ποὺ ὑποδούλωναν. ........... Καὶ νὰ σκεφτεῖ κανεὶς ὃτι 4.000 χρόνια πρὶν ἐμφανιστοῦν, στὴν Ἑλλάδα ὑπῆρχαν οἱ δειπνοσοφιστὲς καὶ οἱ γευσιγνῶστες. ..................


Ποῦ εἶσαι Κύριε Στρ. Πανάγο ποὺ ἄλλα γράφεις στὸ βιβλίο σου καὶ ἄλλα κάνεις μὲ τοὺς ἐρασιτέχνες αὐτοὺς τοῦ "Νηστικοῦ Ἀρκουδιοῦ" ;

Ὡς πότε ὁ Ἓλλην φορολογούμενος θὰ πληρώνει τὴν ἑλληνικὴ τηλεόραση γιὰ "ἠλίθιες"ἐκπομπὲς γιὰ νὰ μὴν πῶ "μᾶππες" καὶ τῶν ὁποίων
οἱ βασικοὶ παράγοντες οὐδεμία σχέση ἔχουν μὲ τὴν Ἑλληνικὴ μαγειρικὴ τέχνη;











Τετάρτη 9 Σεπτεμβρίου 2009

Από τό αρχείο μου-Βολιώτικα

Ἀπὸ τὸ ἀρχεῖο μου...
Πρὶν λίγες ἡμέρες ψάχνοντας στὸ ἀρχεῖο μου βρῆκα τὸ ἀκόλουθο ἄρθρο γραμμένο στὸ περιοδικὸ «ΓΕΥΣΗ» τεύχος 43 τοῦ 1993. Τὸ ἀντιγράφω ὃπως εἶναι γραμμένο προσθέτοντας μόνον μερικοὺς « γραμματικοὺς τόνους».

ΓΕΥΣΤΙΚΑ τοῦ Σύλλα Κολλάτου
ΒΟΛΙΩΤΙΚΑ.....








Εἶμαι πελάτης ἀπὸ χρόνια τῆς «Κυψέλης» τοῦ Βόλου. Δὲν ξέρω ἄν ἄλλα ζαχαροπλαστεῖα ποὺ βρίσκονται στὴν παραλία προσφέρουν καλύτερες γεύσεις, ἀλλὰ ἡ «Κυψέλη» ἔχει πολὺ ἀναπαυτικὰ καθίσματα. Ὁμολογῶ ὃτι δὲν διάβασα ποτὲ τὸν κατάλογό της γιὰ νὰ διαλέξω μία πάστα, οὔτε ἀπὸ τὸν σερβιτόρο ζητάω κάθε φορὰ νὰ μοῦ θυμήσει τὶ ὑπάρχει. Τὴν πρώτη φορὰ, ἀπ’ ὃσα μοῦ πρότεινε διάλεξα ἓνα μιλφέϊγ καὶ ἀπὸ τότε ἔμεινα πιστὸς στὰ ἀναπαυτικὰ καθίσματα τῆς «Κυψέλης». Δὲν θὰ σᾶς συνιστοῦσα ἄν ποτὲ πᾶτε στὸν Βόλο νὰ κάνετε τὸ ἴδιο , διότι, ὃ,τι πιὸ γευστικὸ ὑπάρχει στὴν «Κυψέλη» εἶναι ὁ κατάλογος, ὃπου ἀναγράφονται τὰ ἐδέσματα. Λοιπὸν, αὐτὸν τὸν κατάλογο ποὺ ἦταν πάντα ἀκουμπισμένος στὸ τραπεζάκι μου, ἀλλὰ δὲν εἶχα σκεφτεῖ ποτὲ νὰ τοῦ ρίξω μία ματιὰ, μοῦ τὸν ἔφερε πασχαλινὸ πεσκέσι φίλος μου ποὺ βρέθηκε στὸν Βόλο καὶ ἀπήγαγε ἀπ’τὴν «Κυψέλη» αὐτὴν τὴν πιὸ γευστικὴ προσφορὰ της. Καὶ μοῦ πρότεινε: -Γρᾶψε κάτι....
Σκέφτηκα ὃτι μοῦ ζητοῦσε νὰ γράψω ἐπαίνους γιὰ τὴν «Κυψέλη». Ὃμως ἐκεῖνος μὲ παρότρυνε νὰ διαβάσω τὸν κατάλογο πρίν γράψω κάτι. Τὸν διάβασα. Τὸν εὐχαρίστησα θερμὰ γιὰ τὸ πασχαλινὸ δῶρο του καὶ τοῦ ὑποσχέθηκα νὰ συγγράψω μία ἐμπεριστατωμένη διατριβὴ.
Λοιπὸν, τὸ ζαχαροπλαστεῖο «Κυψέλη» δὲν εἶναι ἁπλῶς καὶ μόνον ζαχαροπλαστεῖο . Καὶ αὐτὸ τὸ προσδιορίζει μὲ ἀκρίβεια ὁ κατάλογος του. Προσφέρει καὶ καφὲ -ὃ,τι καφὲ ζητήσετε- καὶ πάστες καὶ παγωτὰ καὶ ποτὰ , ἀκόμη καὶ φαγητὰ. Κι’ἐπειδὴ ὁ Βόλος ἔχει μία μεγάλη διεθνὴ τουριστικὴ πελατεία, κυρίως ἀγγλοσαξωνικὴ , ὃλα τὰ προσφερόμενα στὴν «Κυψέλη» εἶναι στὸν κατάλογο μεταφρασμένα στὴν ἀγγλικὴ ἤ ἔστω σὲ κάποια ἰδιότυπη διάλεκτο τῆς ἀγγλικῆς γλώσσας.
Ἀλλὰ ἀπὸ ποὺ νὰ ἀρχίσω; Ὃμως πρὶν ἀρχίσω θὰ παρακαλέσω τὸν διορθωτὴ τῆς «Γεύσης»νὰ μὴν κάνει καμιὰ διόρθωση στὸ κείμενὸ μου καὶ εἰδικότερα στὰ εἰς τὴν ἀγγλικὴ μεταφρασμένα ἐδέσματα.
Λοιπὸν, ὁ καφὲς ἑλληνικὸς-τέϊον (καὶ τὰ ἑλληνικὰ τὰ ἀντιγράφω γράμμα μὲ γράμμα ἀπὸ τὸν κατάλογο) ἀναφέρεται ὡς coffée Greece - tea, ἐνῶ τὸ νὲς γάλα ἀποδίδεται θαυμάσια εὶς τὴν ἀγγλικὴν ὡς Nes late. Καὶ χωρὶς νὰ τοὺς καφέδες , ἄς πάω στὰ πρωϊνὰ, τὰ ὁποία μεταφράζονται ὡς morning. Κι’ἀπ’ τὰ «πρωϊνὰ» τὸ ἑλληνογραμμένο κομπλὲ ἔχει δίπλα του ἓνα comple , τὸ ὁποῖο βεβαίως γιὰ τοὺς Φραγκολεβαντίνους εἶναι νοητότατο. Ἐνῶ τὸ τόστ κασέρι ἀνάμικτο ἀποδίδεται μὲ σαφήνεια ὡς tost caseri anamicto.





Στὸ βούτυρο μαρμελάδα ὑπάρχει μία μικρὴ σύγχυση, ἡ ὁποία θὰ μποροῦσε νὰ θυμώσει ὃποιον Ἀγγλοσάξωνα τὸ διαβάσει μεταφρασμένο butter with honey . Πάντως Οἱ φρυγανιὲς ἔχουν μεταφραστεῖ Ὀξφορδιανὰ σὲ dray. Καὶ τὰ βουτήματα γίνονται νοητότητα σὲ ὃ,τι θέλουν νὰ ποῦν , μιὰ ποὺ μεταφράζονται butimata καὶ οὐδεὶς Ἄγγλος θὰ πεῖ ὃτι δὲν ἔχει γευθεῖ butimata καὶ στὸν τόπο του.
Ἀλλὰ ἄς περάσουμε καὶ στὶς πάστες.Ἡ γνωστὴ ἀνὰ τὴν ὑφήλιο πάστα φούρνου σὲ ἄψογα ἀγγλικὰ ἀναφέρεται σὰν furnu Κάθε Ἐγγλεζος ἔχει σπίτι του furno .

‘Ενῶ ἡ γνωστὴ καὶ στοὺς Ἐγγλέζους σαντυγὶ μεταφράζεται στὴν κυριολεξία της ὡς Santigi. Στὶς προσφορὲς τῆς«Κυψέλης» ὑπάρχει καὶ τὸ θαυμάσιο σοὺ καραμελὲ, τὸ ὁποῖο μὲ ἀκρίβεια ἀποδίδεται ὡς Su Caramele , ὃπως καὶ ὁ γνωστὸτατος κορμὸς, ὁ ὁποῖος πρὸς ἀποφυγὴ πάσης παρεξηγήσεως ἀναφέρεται ἐπεξηγηματικὰ μὲ δύο λέξεις kormo body καὶ βεαβίως τὸ θαυμάσιο μιλφέϊγ , τὸ ὁποῖο μὲ ἀκρίβεια μεταφρασμένο ἀναγράφεται milfee feuile . Ὃμως ἐπειδὴ ὁ χῶρος δὲν παίρνει νὰ ἐξαντλήσω τὰ pastries , θὰ περάσω στὰ παγωτὰ , ἀπ’ τὰ ὁποῖα θὰ ἐπιλέξω τὸ παρφὲ - parfe , τὸ κασσάτα- kassata , τὸ ποικιλία - pikilia .
Βεβαίως ὑπάρχουν καὶ τὰ ποτὰ , ἀπ’τὰ ὁποῖα ὁ Φραγκολεβαντίνος μπορεῖ νὰ διαλέξει ἀνάμεσα στὸ τζίν, τὸ ὁποῖο ὡς γνωστὸν στὰ ἀγγλικὰ ἀναφέρεται ὡς Tjin , ἤ τὸ καμπάρι , τὸ ὁποῖο καὶ οἱ Ἰταλοὶ παραγωγοὶ τὸ ἀναγράφουν Cabary , ἤ τὰ λικὲρ , τὰ ὁπῖα διεθνῶς εἶναι γνωστὰ ὡς liger ἤ τὰ κοκτέϊλ , τὰ ὁποῖα δὲν μποροῦν ἀλλιῶς νὰ ματαφραστοῦν ἀπὸ cocteyl .
Τὸ ξέρω ὁτι πολὺ διασκεδάσατε μὲ ὃλα αὐτὰ , ἀλλὰ ἐμένα μούδιασε τὸ χέρι μου νὰ ἀντιγράφω τὸν κατάλογο τῆς «Κυψέλης» . Θὰ σᾶς δώσω λοιπὸν μόνο μερικὰ ἀπ’τὰ φαγητὰ, τὰ ὁποῖα εὐστόχως καὶ γενικῶς ἀναφέρονται ὡς feed . Ὑπάρχει κατ’ ἀρχὴν μία ποικιλία, ἡ ὁποία στὰ ἑλληνικὰ δὲν προσδιορίζει τὸ ποικίλον τῆς γεύσης της, ἀλλὰ ἄν τὴν διαβάσετε στὰ ἀγγλικὰ ὡς pikilia , θὰ ἀναγνωρίσετε περισσότερο γιὰ τὴν σύνθεςὴ της. Καὶ ἀκόμη, ὁ μεζὲς, ὁ ὁποῖος προφανῶς ὃποιο ἀγγλοελληνικὸ λεξικὸ καὶ ἄν ἀνοίξετε ἀποδίδεται ὣς tirmit καὶ δὲν λείπει βεβαίως ἡ ρωσικὴ σαλάτα γιὰ τὴν ὁποία ὃλοι γνωρίζουμε ὃτι διεθνῶς εἶναι ἀναγνωρίσιμη ὡς
Salat Russian.
Πάντως, γιὰ ὃποιον περάσει ἀπ’ τὸν Βόλο δίνω τὴν πλήρη διεύθυνση τῆς «Κυψέλης» , γιὰ νὰ γευθεῖ τὸ θαυμέσιο μιλφέϊγ - milfee feuileτης. Βρίσκεται στὴν ὁδὸ Ἀργοναυτῶν 41, ποὺ εἶναι ὁ μεγάλος παραλιακὸς δρόμος.
Τὸ ζαχαροπλαστεῖο «Κυψέλη» ἀνήκει στὴν κατηγορία πολυτελείας. Αὐτὰ.

(Γιὰ ὃσους δὲν γνωρίζουν, πρέπει νὰ πῶ ὃτι δύο ἦταν τὰ μεγάλα ζαχαροπλαστεῖα στὴν ὁδὸ Ἀργοναυτῶν, τὴν παραλία τοῦ Βόλου τίς δεκαετίες ’60, ’70, ‘80. Τὸ ἓνα ἡ «Μινέρβα» τοῦ κ. Νιάρχου. Τὸ δεύτερο ἡ «Κυψέλη» τοῦ κ. Νικολοπούλου).