Ταβέρνα ΣΑΛΜΑΤΑΝΗΣ
Παρασκευὴ 14 Νοεμβρίου 2008. Ἓνας καλός μου φίλος ἀπὸ τὸν Διόνυσο εἶχε τὴν καλὴ διάθεση νὰ πᾶμε γιὰ φαγητὸ σὲ μία ἀπὸ τὶς Ταβέρνες μὲ τραγούδι τῆς Παλιᾶς Κιφησιὰς καὶ ἒτσι καταλήξαμε στήν Ταβέρνα Σαλματάνη, Συγγρού 18, Κηφισιά. «Ελληνικὲς σπεσιαλιτὲ καὶ μαγειρευτὰ».Ἒτσι διαφημίζεται στὸ διαδύκτιο. Μπήκαμε μέσα, ἡ πρώτη αἲθουσα ἦταν ἂδεια καὶ προχωρήσαμε στὴν δεύτερη. Κοντὰ στὸ σβηστὸ τζάκι εἶχε ἑτοιμάση ἓνα τραπέζι γιὰ 9 ἂτομα. Καθήσαμε καὶ ἀμέσως ἒφθασε ὁ, χαμογελαστὸς κατὰ τὰ ἂλλα, εἰδικὸς ἐπὶ τὼν παραγγελιῶν. Ἀπὸ τὰ ὀρεκτικὰ ,σχεδὸν ὃλα φριτέζας, δὲν ἒλειπαν καὶ οἱ «δικὲς μας» πατατοῦλες τηγανιτὲς.Ἀκολούθησα τοὺς ὑπολοίπους στὴν παραγγελία τῶν ὀρεκτικῶν.
Γιὰ νὰ εἶμαι εἰλικρινὴς δὲν εἶμαι καὶ τόσο φίλος τῆς φριτέζας. Τὸ ὀρεκτικὸ πρέπει νὰ εἶναι κάτι πού ὃταν τὸ τρῶς βοηθάει τὸ στομάχι, τὸ προκαλεῖ, νὰ δεχθῆ καὶ τὸ υπόλοιπο κυρίως γεῦμα, πράγμα πού δὲν συμβαίνει μὲ τὰ «ἑλληνικῆς προελεύσεως»ὀρεκτικὰ τῆς φριτέζας.Ἂς ἒλθουμε τώρα στὸ κυρίως πιάτο.Μὲ τὸ ἲδιο χαμόγελο μᾶς ἀράδιασε ἓνα κατεβατὸ ἀπὸ μαγειρευτὰ μεταξὺ τῶν ὁποίων καὶ τὸ κουνέλι μὲ κόκκινη σάλτσα μὲ θυμάρι καὶ βασιλικὸ, καθώς καί μοσχάρι μαγειρεμένο μὲ κυδώνια καὶ κάστανα. Μᾶς διαβεβαίωσε ὃτι οἱ γεύσεις ἦταν καταπληκτικὲς καὶ ἒτσι ἐγώ διάλεξα τὸ κουνέλι καὶ ἡ σύζυγὸς μου τὸ μοσχάρι.Πράγματι οἱ γεύσεις ἦταν «καταπληκτικὲς» ἀπὸ τὴν ἀνάποδη.Η σάλτσα τοῦ κουνελιοῦ καὶ τοῦ μοσχαριοῦ εἶχαν τὴν ἲδια γεῦση. Μοῦ θύμησε μαγειρευτὸ καραβίσιο φαγητὸ. Τὴν ἲδια γεῦση εἶχαν καὶ τὰ φαγητὰ στὰ παλιὰ ὀχηματαγωγὰ ποὺ ἒκαναν τὸ ταξεῖδι Πάτρα-Μπάρι.Ἡ σάλτσα σὲ ὃλα τὰ φαγητὰ εἶχε τὴν ἲδια γεῦση καὶ μύριζε γράσσο ἀπὸ τὸ μηχανοστάσιο. Τὸ μὲν κουνέλι θύμιζε νερόβραστο καὶ τὸ μοσχάρι σκληρότατο ἀλλὰ ἡ σάλτσα ἲδια. Οὖτε ἰδέα ἀπὸ θυμάρι ἢ βασιλικὸ στὸ κουνέλι ,στὸ δὲ μοσχάρι τὰ κυδώνια ,δύο φετοῦλες, προερχόταν ἀπὸ κάποια κομπόστα.Ξέχασα νὰ σᾶς πῶ γιὰ τὰ κάστανα γιατὶ πράγματι δὲν ὑπῆρχαν. Ξαφνικὰ ἡ σύζυγὸς μου ἀνακάλυψε ἓνα δεῖγμα βρασμένου καὶ καθαρισμένου κάστανου στὸ δεξὶ μέρος τοῦ πιάτου.Ἡ ἀπογοήτευσὴ μου ἦταν πλήρης καὶ μὲ τὰ συνοδευτικὰ που δὲν ἦταν τίποτε ἂλλο ἀπὸ παραβρασμένο ρύζι καὶ ζαρωμένες «δικὲς μας» πατατοῦλες τηγανιτὲς. Οἱ ὑπόλοιποι συνδαιτυμ;όνες διάλεξαν πιάτα τῆς ὣρας καὶ ἲσως στάθηκαν πιὸ τυχεροὶ. Αυτὸς ποὺ κράτησε ὃλους σὲ κέφι ἦταν πράγματι ο κιθαρίστας ποὺ ἒκανε θαύματα γνωρίζοντας ὃτι ἡ κουζίνα εἶχε τὰ χάλια της.
Κάτι πού ξέχασα. Οι τουαλέττες ἦταν σὲ πολύ καλή κατάσταση.
Εἶναι ἀπαράδεκτο μία τόσο παλιὰ ταβέρνα νὰ μὴν διαθέτη ἓναν μάγειρα τῆς προκοπῆς , που νὰ σέβεται τοὺς πελάτες καὶ νὰ μὴν τοὺς δουλεὺη μὲ τὸ ἀπαράδεκτο καὶ ἀκριβὸ φαγητὸ που τοὺς σερβίρει.Βαθμολογώντας βάζω(03) τρεῖς : Κ ,Κ ,Κ. (Κ=Κουράδα)
Παρασκευὴ 14 Νοεμβρίου 2008. Ἓνας καλός μου φίλος ἀπὸ τὸν Διόνυσο εἶχε τὴν καλὴ διάθεση νὰ πᾶμε γιὰ φαγητὸ σὲ μία ἀπὸ τὶς Ταβέρνες μὲ τραγούδι τῆς Παλιᾶς Κιφησιὰς καὶ ἒτσι καταλήξαμε στήν Ταβέρνα Σαλματάνη, Συγγρού 18, Κηφισιά. «Ελληνικὲς σπεσιαλιτὲ καὶ μαγειρευτὰ».Ἒτσι διαφημίζεται στὸ διαδύκτιο. Μπήκαμε μέσα, ἡ πρώτη αἲθουσα ἦταν ἂδεια καὶ προχωρήσαμε στὴν δεύτερη. Κοντὰ στὸ σβηστὸ τζάκι εἶχε ἑτοιμάση ἓνα τραπέζι γιὰ 9 ἂτομα. Καθήσαμε καὶ ἀμέσως ἒφθασε ὁ, χαμογελαστὸς κατὰ τὰ ἂλλα, εἰδικὸς ἐπὶ τὼν παραγγελιῶν. Ἀπὸ τὰ ὀρεκτικὰ ,σχεδὸν ὃλα φριτέζας, δὲν ἒλειπαν καὶ οἱ «δικὲς μας» πατατοῦλες τηγανιτὲς.Ἀκολούθησα τοὺς ὑπολοίπους στὴν παραγγελία τῶν ὀρεκτικῶν.
Γιὰ νὰ εἶμαι εἰλικρινὴς δὲν εἶμαι καὶ τόσο φίλος τῆς φριτέζας. Τὸ ὀρεκτικὸ πρέπει νὰ εἶναι κάτι πού ὃταν τὸ τρῶς βοηθάει τὸ στομάχι, τὸ προκαλεῖ, νὰ δεχθῆ καὶ τὸ υπόλοιπο κυρίως γεῦμα, πράγμα πού δὲν συμβαίνει μὲ τὰ «ἑλληνικῆς προελεύσεως»ὀρεκτικὰ τῆς φριτέζας.Ἂς ἒλθουμε τώρα στὸ κυρίως πιάτο.Μὲ τὸ ἲδιο χαμόγελο μᾶς ἀράδιασε ἓνα κατεβατὸ ἀπὸ μαγειρευτὰ μεταξὺ τῶν ὁποίων καὶ τὸ κουνέλι μὲ κόκκινη σάλτσα μὲ θυμάρι καὶ βασιλικὸ, καθώς καί μοσχάρι μαγειρεμένο μὲ κυδώνια καὶ κάστανα. Μᾶς διαβεβαίωσε ὃτι οἱ γεύσεις ἦταν καταπληκτικὲς καὶ ἒτσι ἐγώ διάλεξα τὸ κουνέλι καὶ ἡ σύζυγὸς μου τὸ μοσχάρι.Πράγματι οἱ γεύσεις ἦταν «καταπληκτικὲς» ἀπὸ τὴν ἀνάποδη.Η σάλτσα τοῦ κουνελιοῦ καὶ τοῦ μοσχαριοῦ εἶχαν τὴν ἲδια γεῦση. Μοῦ θύμησε μαγειρευτὸ καραβίσιο φαγητὸ. Τὴν ἲδια γεῦση εἶχαν καὶ τὰ φαγητὰ στὰ παλιὰ ὀχηματαγωγὰ ποὺ ἒκαναν τὸ ταξεῖδι Πάτρα-Μπάρι.Ἡ σάλτσα σὲ ὃλα τὰ φαγητὰ εἶχε τὴν ἲδια γεῦση καὶ μύριζε γράσσο ἀπὸ τὸ μηχανοστάσιο. Τὸ μὲν κουνέλι θύμιζε νερόβραστο καὶ τὸ μοσχάρι σκληρότατο ἀλλὰ ἡ σάλτσα ἲδια. Οὖτε ἰδέα ἀπὸ θυμάρι ἢ βασιλικὸ στὸ κουνέλι ,στὸ δὲ μοσχάρι τὰ κυδώνια ,δύο φετοῦλες, προερχόταν ἀπὸ κάποια κομπόστα.Ξέχασα νὰ σᾶς πῶ γιὰ τὰ κάστανα γιατὶ πράγματι δὲν ὑπῆρχαν. Ξαφνικὰ ἡ σύζυγὸς μου ἀνακάλυψε ἓνα δεῖγμα βρασμένου καὶ καθαρισμένου κάστανου στὸ δεξὶ μέρος τοῦ πιάτου.Ἡ ἀπογοήτευσὴ μου ἦταν πλήρης καὶ μὲ τὰ συνοδευτικὰ που δὲν ἦταν τίποτε ἂλλο ἀπὸ παραβρασμένο ρύζι καὶ ζαρωμένες «δικὲς μας» πατατοῦλες τηγανιτὲς. Οἱ ὑπόλοιποι συνδαιτυμ;όνες διάλεξαν πιάτα τῆς ὣρας καὶ ἲσως στάθηκαν πιὸ τυχεροὶ. Αυτὸς ποὺ κράτησε ὃλους σὲ κέφι ἦταν πράγματι ο κιθαρίστας ποὺ ἒκανε θαύματα γνωρίζοντας ὃτι ἡ κουζίνα εἶχε τὰ χάλια της.
Κάτι πού ξέχασα. Οι τουαλέττες ἦταν σὲ πολύ καλή κατάσταση.
Εἶναι ἀπαράδεκτο μία τόσο παλιὰ ταβέρνα νὰ μὴν διαθέτη ἓναν μάγειρα τῆς προκοπῆς , που νὰ σέβεται τοὺς πελάτες καὶ νὰ μὴν τοὺς δουλεὺη μὲ τὸ ἀπαράδεκτο καὶ ἀκριβὸ φαγητὸ που τοὺς σερβίρει.Βαθμολογώντας βάζω(03) τρεῖς : Κ ,Κ ,Κ. (Κ=Κουράδα)
2 σχόλια:
εγώ προσωπικα εχω φάει απειρες φορες στο ¨σαλματανη¨και αυτα που γραφεις σιγουρα δεν εχουν καμια σχεση με την πραγματικοτητα.Η εισαι ασχετος με το φαγητο γενικα ή σου αρεσει να γραφεις κουραδες σχολια.Αναρωτιεμαι τι κινητρο μπορει να εχει καποιος παραπλανωντας τον κοσμο λεγοντας του αναληθειες για την ποιοτητα των μαγαζιων που καθεται και γραφει απ το μικρο ¨μυαλο¨του.GROW UP ΦΙΛΕ.
Εὐχαριστῶ γιὰ τὸ σχόλιο σου.Ἐσὺ ἔφαγες καὶ εὐχαριστήθηκες.Δὲν συνέβει τὸ ἴδιο καὶ μὲ μένα.Μπορῶ νὰ ἔχω τὴν ἄποψὴ μου κι'ἐγὼ;Πάντως πολλοὶ ἀναγνῶστες ποὺ ἔγραψαν στὴν ἠλεκτρονικὴ διεύθυνση τοῦ ἰστολογίου ἔχουν ἐντελῶς ἀντίθετη ἄποψη μὲ τὴν δικὴ σου.Νὰ εἶσαι καλὰ.
Δημοσίευση σχολίου