Το «ΧΡΗΜΑ» , το «κριθαρ-ότο» και η «κουτσή Μαρία»...

Τό «ΧΡΗΜΑ» , τό «κριθαρ-ότο» καί ἡ «κουτσή Μαρία»...

Τὰ τελευταία χρόνια βλέπουμε τίς Τράπεζες νά μᾶς βομβαρδίζουν μὲ τὴν λέξη «ΠΡΟΪΟΝΤΑ». Προϊόντα ἀπὸ ‘δῶ , προϊόντα ἀπὸ ‘κεῖ λές καί δέν ξέρουμε ὁτι τό μόνο προϊὸν πού διαθέτουν οἱ Τράπεζες εἶναι μόνον τὸ «ΧΡΗΜΑ». Αὐτὸ εἶναι τὸ «ΧΡΗΜΑ».Ὃλα τὰ ὑπόλοιπα εἶναι κουραφέξαλα γιὰ νὰ μᾶς «δουλέουν» ὁτι κάτι πουλᾶνε καί νά μᾶς τὸ πουλᾶνε λίγο πιό ἀκριβὸ κάθε φορὰ. Αὐτὸ πού πουλᾶνε εἶναι μόνον τὸ ΧΡΗΜΑ μὲ ὡραῖο περιτύλιγμα.

Πρὶν ἀπὸ λίγες ἡμέρες ἓνας καλὸς φίλος μοῦ ἔστειλε τὴν ἀκόλουθη διεύθυνση: http://www.athinorama.gr/umami/choices/default.aspx?id=4396&sec=Umamifood

ὃπου ἀνοίγοντὰς την ὁ ἀρθρογράφος προσπαθεῖ νὰ μᾶς πείσει γιατὶ πρέπει νὰ χρησιμοποιεῖται ὁ ὃρος «κριθαρότο»καὶ ὄχι κριθαράκι. (Διαβάστε το)

…. «Κριθαρότο: κριθαράκι updated

Για όσους έχουν ακόμα απορία, δίνουμε έναν ορισμό του σχετικά νέου στη μαγειρική όρου: κριθαράκι μαγειρεμένο με τον τρόπο του ριζότο. Να το ξεκαθαρίσουμε από την αρχή, το κριθαρότο δεν συναγωνίζεται το ριζότο, ούτε το αντικαθιστά. Έχει τη δική του νοστιμιά και προσωπικότητα καθώς είναι πιάτο περισσότερο "ρουστίκ" και λιγότερο φινετσάτο από ένα καλοφτιαγμένο ριζότο. Συνδυάζεται με λαχανικά, θαλασσινά, μανιτάρια και όλα τα κρεατικά, αλλά όχι τόσο με λεπτές γεύσεις, όπως π.χ. τα σπαράγγια. Από την άλλη, σαν ζυμαρικό, παντρεύεται καλύτερα από το ρύζι με σαλτσάτα κρεατικά και ντομάτα, θυμίζοντας ένα καλοχυλωμένο γιουβετσάκι. Κανονικό comfort food, δίνει μια εύκολη λύση σαν "μοναδικό πιάτο" στο οικογενειακό τραπέζι ενώ στέκεται μια χαρά και σ' ένα κάλεσμα, ανάλογα με το περιεχόμενό του. Γιατί "κριθαρότο" και όχι… κριθαράκι; Απλά, γιατί με αυτόν τον τρόπο μαγειρέματος συμπυκνώνεται η γεύση των υλικών και περνάει μέσα στο ζυμαρικό, ενώ το άμυλο που ελευθερώνεται σιγά-σιγά χυλώνει το φαγητό, δίνοντας ένα διαφορετικό γευστικό αποτέλεσμα από ό,τι το κλασικό μαγείρεμα μέσα σε νερό. Θα έλεγα ότι απαιτεί ένα "κλικ" λιγότερη προσοχή από το ριζότο -αλλά μην εγκαταλείψετε την κατσαρόλα- και είναι ένα "κλικ" ευκολότερο φαγητό. Η επιτυχία του, όπως άλλωστε και του ριζότο, στηρίζεται στο σωστό βράσιμο και χύλωμα: χωρίς να είναι "ωμό", δεν πρέπει να διαλύεται στο δόντι και συγχρόνως να είναι χυλωμένο και σαλτσάτο. "Κριθαρότα" που έχουν γράψει ιστορία στην αθηναϊκή εστίαση, το γλυκύτατο "κριθαρότο με καραβίδες" του Λευτέρη Λαζάρου, που το σβήνει με μοσχάτο γλυκό κρασί και το σαφρανάτο "κριθαρότο με θαλασσινά" του Αλέξανδρου Καρδάση. Δοκιμάστε το δικό σας!»…

 Μὲ τὸ σκεπτικὸ αὐτὸ ἀκόμη καὶ ἡ «κουτσὴ Μαρία» χρησιμοποιεῖ τοὺς «ἐξευρωπαϊσμένους»  ὃρους:Τραχανότο, Μανεστρότο, Κουσκουσότο καὶ τέλος τὸ ἐξοργιστικὸ «Μπρουσκέττα» γιὰ νὰ μᾶς πουλήσουν τὸ πανάρχαιο «Καψαλιστὸ Ψωμὶ» γιὰ νὰ μᾶς δουλέψουν καὶ νὰ μᾶς βουτήξουν ἀπὸ τὴν τσέπη μας τὸ διπλάσιο ἤ τὸ τριπλάσιο ἀπὸ ὃτι στοιχίζει μία φέτα καψαλιστὸ ψωμὶ. Τὸ -ότο  στὸ τέλος τῆς λέξεως κατὰ τὸ φτωχὸ τους μυαλὸ δίνει αἴγλη στὸ φαγητὸ ποὺ θέλουν νὰ μᾶς πουλήσουν, γιατὶ πιθανὸν τὸ φαγητὸ τους εἶναι γιὰ τὸν σκουπιδοτενεκὲ.

Ἐδῶ πρέπει νὰ ἀναγνωρίσω τὴν ἀμάθεια τῶν περισσοτέρων  Ἑλλήνων μαγείρων, τὴν παντελῆ ἐλλειψη γνώσεων σχετικὰ μὲ τὸ ἀντικείμενὸ τους καὶ τὴν ἀνικανότητὰ τους νὰ περιγράψουν μὲ ὃμορφο καὶ κατανοητὸ τρὸπο τὶ θὰ μαγειρέψουν γιὰ νὰ τὸ προσφέρουν στοὺς πελάτες τους. Καὶ ἀφοῦ ἀναγνωρίζω αὐτὴ τὴν ἀμάθειὰ τους , ἀναγνωρίζω τὴν ἴδια στιγμὴ καὶ τὴν πονηριὰ τους γιὰ νὰ πουλήσουν «φύκια γιὰ μεταξωτὲς κορδέλλες» στοὺς πελάτες τους, ὑποτιμόντας τους μὲ τὸν χειρότερο τρόπο. Ἄν μὲ τὸν τρόπο αὐτὸν, συνεχίσουν νὰ προσπαθοῦν νὰ μᾶς βουτήξουν τὰ λεπτὰ ἀπὸ τὴν τσέπη μας, σίγουρα θὰ φᾶνε τὰ μούτρα τους γιὰ νὰ μὴν πῶ θὰ φᾶνε τὰ μέζεά μας.