Συριανών Καφεποτείο -Ερμούπολη

Συριανῶν Καφεποτεῖο-Ἑρμούπολις Σύρου

Μία πολύ δελεαστικὴ παρουσίαση τυπωμένη σ’ ἓνα μικρὸ φυλλάδιο, ποὺ ὁ ἐπισκέπτης τῆς Σύρου βρίσκει σὲ πολλὰ σημεῖα τῆς Ἑρμουπόλεως, τράβηξε τὴν προσοχὴ μου εἰδικὰ στὸ σημεῖο ποὺ ἀναφερόταν στὴν προσφορὰ πρωϊνοῦ.

Γιὰ ὃσους πράγματι γνωρίζουν, στὴν Ἑλλάδα πάσχουμε ἀπὸ παρουσίαση πρωϊνοῦ. Καὶ δὲν μιλάω γιὰ " toasts " καὶ τετράγωνες προκάτ καψαλισμένες φέτες ψωμιοῦ μὲ βούτυρο καὶ προκάτ μεριδοῦλες δῆθεν μαρμελάδας. Μιλάω γιὰ πρωϊνὸ μὲ τοπικὰ προϊόντα ,φτιαγμένο καὶ παρουσιασμένο μὲ ἀγάπη.
Ἀκολουθώντας τὶς ὁδηγίες τοῦ φυλλαδίου, τὴν ἄλλη μέρα τὸ πρωὶ μαζὶ μὲ 4 ἀπὸ τὴν παρέα ἀνέβηκα στὸν Σάν Τζώρτζη τῶν καθολικῶν. Ἀφήνοντας τοὺς φίλους νὰ περιμένουν στὸ αὐτοκίνητο κατέβηκα περίπου 160 σκαλιὰ γιὰ νὰ κάνω μία ἐπίσκεψη στὸν χῶρο ἔχοντας μέσα μου μία μικρὴ ἀμφιβολία γιὰ τὸ ἄν θὰ ἦταν ἀνοιχτὰ στὶς 10.00 τὸ πρωὶ.Πράγματι τὸ βρῆκα τὸ «Συριανῶν Καφεποτεῖο»στὴν ὁδὸ Δομένικου Βεντούρη, 7 στὴν Ἄνω Σύρο, ἀλλὰ παρ’ὃλη τὴν καταπληκτικὴ θέα ,οὔτε σημεῖο ζωῆς.

Ὃλοι πεθαμένοι.Τὰ παράθυρα ἀμπαρωμένα.Δὲν πρόλαβα νὰ κάνω τὸ πρῶτο βῆμα τὴς ἐπιστροφῆς καὶ νὰ μία ἄλλη παρέα ἔφθασε ἀπὸ τὴν ἄλλη πλευρὰ, ἀνεβαίνοντας πάνω ἀπὸ 600 σκαλιὰ γιὰ πρωϊνὸ στὸ παραπάνω καφεποτεῖο. Ἔνοιωσαν καὶ αὐτοὶ τὴν ἴδια ἀπογοήτευση ὃταν εἶδαν τὰ πάντα κλειστὰ. Σὲ λίγο προστέθηκαν καὶ ἄλλοι στὴν παρέα. Οὔτε τὸν καφὲ τῆς παρηγοριᾶς δὲν μπορούσαμε νὰ πιοῦμε.Ἔνοιωσα ντροπὴ γιὰ τοὺς ξένους ἐπισκέπτες γιὰ λογαριασμὸ τοῦ ἰδιοκτήτη. Σκέτη ξεφτίλα. Λυπήθηκα γιατὶ οἱ περισσότεροι ἐπισκέπτες εἶχαν κάποια ἡλικία. Γύρισα πίσω κάνοντας στὴν ἀνηφόρα ἄλλα 160 σκαλιὰ ἀναφέροντας στοὺς φίλους, ποὺ μὲ περίμεναν στὸ αὐτοκίνητο , τὰ σχετικὰ μὲ τὴν ἀπογοητευτικὴ ἐμπειρία μου.
Ἀργὰ τὸ ἀπόγευμα ἐπιστρέψαμε γιὰ καφὲ στὸ «Συριανῶν Καφεποτεῖο», ἐλπίζοντας νὰ βροῦμε κάποιον γιὰ νὰ κάνουμε τὰ παράπονὰ μας. Εἴμαστε 4 ἄτομα, ἀπὸ τοὺς πρώτους σχεδὸν.Ἡ θέα ἀπὸ ψηλὰ φανταστικὴ.Ὃλη ἡ Σύρος στὰ πόδια μας.Ἀπέναντι ἔβλεπες τὴν Τῆνο.

Σὲ λίγο γέμισαν ὃλα τὰ τραπεζάκια.Παραγγείλαμε.Ἡ ἐξυπηρέτηση ἄψογη.
Δυστυχῶς, ἐξηγώντας στὴν ἰδιοκτήτρια τὰ πρωϊνὰ συμβάντα ,ἀντελήφθηκα ἀπὸ τὸ βλέμμα της, ὃτι δὲν καταλάβαινε τὶ τῆς ἔλεγα.
Φαίνεται ὃτι ἀπὸ μόνη της ἀποφάσισε νὰ «κόψει» τὸ πρωϊνὸ μιὰ ποὺ ὃπως φαίνεται τῆς εἶναι ἀρκετὰ αὐτὰ ποὺ βγάζει μὲ τὸ ἀπογευματινὸ καὶ τὸ βραδινὸ. Κατανοῶ ὃτι τὸ πρωινὸ ξύπνημα εἶναι λίγο σκληρὸ.Κι’ αὐτὴ ἐπέμενε ὃτι εἶναι ἐπαγγελματίας στὸ χῶρο τῆς ἑστιάσεως. Δὲν ἔχει καταλάβει ὃτι ὁ σωστὸς ἐπαγγελματίας πρέπει νὰ εἶναι ἐπαγγελματίας καὶ τὸ πρωὶ καὶ τὸ ἀπόγευμα. Παρηγορητικὸ στὴν ὅλη ὑπόθεση εἶναι ὃτι τοῦ χρόνου στὸ νέο διαφημηστικὸ φυλλάδιο δὲν θὰ ἀναφέρει πλέον τὸ πρωϊνὸ. Ἀπὸ τοῦ χρόνου ὃμως ,γιατὶ γιὰ ἐφέτος, ὃποιος τὴν «πάτησε»τὴν «πάτησε».
Ἐδῶ ποὺ τὰ λέμε ,φιλοσοφώντας, οὐδεὶς τέλειος στὸν κόσμο αὐτὸν. Κατὰ τὰ ὑπόλοιπα οἱ « ἐπαγγελματίες» τοῦ χώρου παραπονιοῦνται ὃτι κάθε χρόνο ἐλαττώνεται ὁ ἀριθμὸς τῶν ξένων ἐπισκεπτῶν.